11 kwietnia, 2019
 |  Brak komentarzy

Dystrofia mięśniowa jest zbiorem dolegliwości, które powodują dynamiczne braki i utratę masy. W dystrofii mięśniowa, nieregularne właściwości (zmiany) ingerują w generację białek, które mają stanowić ramę dla mięśnia sercowego.

Dystrofia mięśniowa to zbiór nabytych chorób, które po jakimś czasie niszczą i osłabiają mięśnie. Te szkody i niedobory wynikają z braku białka zwanego dystrofiną, które jest ważne dla pracy mięśni zwykłych. Nieobecność tego białka może powodować problemy z chodzeniem, ściółkowaniem i koordynacją mięśni.

Dystrofia stała może się zdarzyć w każdym wieku, jednak większość objawów pojawia się w okresie dojrzewania. Młodzi mężczyźni są skazani na tę dolegliwość częściej niż młode panie.

Istnieje szeroki wachlarz rodzajów dystrofii. Pojawienie się najpowszechniejszych objawów zaczynają się w młodości, najczęściej u młodych mężczyzn.

Nie ma lekarstwa na silną dystrofię. Tak czy inaczej, recepty i leczenie mogą pomóc złagodzić przebieg dolegliwości.

Podstawowym wyznacznikiem silnej dystrofii jest dynamiczny niedobór mięśni. Wyraźne oznaki i skutki uboczne zaczynają się w różnym wieku i w różnych skupiskach mięśniowych, w zależności od rodzaju dystrofii. W każdym przypadków większość osób z dystrofią mięśniową traci zdolność do chodzenia i w dłuższej perspektywie czasowej wymaga wózka inwalidzkiego. Nie ma znanego lekarstwa na dystrofię stałą, ale niektóre leki mogą pomóc ograniczyć i zatrzymać jej objawy.

Inne artykuły z kategori choroby genetyczne:

Przyczyny

Pewne cechy są związane z wytwarzaniem białek, które chronią włókna mięśniowe przed uszkodzeniem. Dystrofia stała występuje wtedy, gdy jedna z tych cech jest niedostateczna.

Każdy rodzaj dystrofii stałej jest wynikiem dziedzicznej transformacji specyficznej dla tego rodzaju infekcji. Uzyskuje się dużą liczbę takich przekształceń. W każdym razie, niektóre zdarzają się szybko w jajku matki lub tworząc rozwijające się życie i mogą być przekazywane ludziom, którzy przyjdą.

Odmiany Dystrofii mięśniowej

Istnieje ponad 30 unikalnych rodzajów dystrofii. Istnieje dziewięć różnych klas wykorzystywanych do analizy.

Dystrofia stała Duchenne

Ten rodzaj silnej dystrofii jest najbardziej rozpoznawalny wśród dzieci. Większość ludzi, na które mają wpływ, to młodzi mężczyźni. Nierzadko zdarza się, że młode panie go tworzą. Skutki uboczne obejmują:

  • kłopoty z chodzeniem i poruszaniem się,
  • utrata odruchów,
  • kłopoty z utrzymaniem równowagi,
  • słaba postawa,
  • zmniejszanie i osłabienie kości,
  • skolioza,
  • łagodna, wyuczona osłabienie,
  • problemy z oddychaniem,
  • niewydolność płuc i serca,

Osoby z dystrofią Duchenne’a często wymagają wózka inwalidzkiego przed osiągnięciem przez nie młodego wieku.

Stała dystrofia Beckera

Stała dystrofia Beckera  jest jak silna dystrofia Duchenne’a, ale jest mniej ekstremalna. Ten rodzaj dystrofii stałej częściej objawia się u młodych mężczyzn. Niedobór mięśni występuje w większości przypadków w rękach i nogach, a efekty uboczne pojawiają się w wieku od 11 do 25 lat.

Różne wskazania Stałej dystrofii Beckera obejmują różne wskazania Beckera:

  • chodzenie na palcach,
  • upadki i problemy z równowagą,
  • problemy mięśniowe,
  • niedogodności związane z wstawaniem,

Wiele osób z tą dolegliwością nie musi przejmować się wózkiem inwalidzkim, dopóki nie znajdą się w połowie-30 roku życia lub dłużej, a cześć osób z tą chorobą nigdy jej nie potrzebuje. Wiele osób z silną dystrofią Beckera żyje do średniego wieku lub później.

Dystrofia wewnętrzna stała

Dystrofie stałe wewnątrzpochodne są regularnie widoczne wśród noworodków i w wieku do 2 lat. Wtedy to opiekunowie zaczynają widzieć, że ich równowaga i motoryka mięśni nie działają w prawidłowy sposób. Efekty uboczne są różne i mogą obejmować:

  • niedobór mięśni
  • słabe sterowanie silnikiem
  • bezsilność do siedzenia lub pozostawania bez pomocy
  • skolioza
  • zniekształcenia stóp
  • wyłudzanie niewygód
  • kwestie związane z układem oddechowym
  • zagadnienia związane z wizją
  • kwestie dyskursu
  • przeszkoda naukowa

Podczas gdy objawy wahają się od łagodnych do poważnych, większość osób z wewnętrzną silną dystrofią nie może siedzieć lub pozostawać bez pomocy. Średnia długość życia osoby z tego typu dystrofią dodatkowo się zmienia, w zależności od skutków ubocznych. Kilka osób z wrodzoną stałą dystrofią umiera we wczesnym stadium, podczas gdy inni dożywają dorosłości.

Dystrofia miotoniczna

Dystrofia miotoniczna nazywana jest dodatkowo chorobą Steinert. Ten rodzaj dystrofii stałej powoduje miotonia, która jest bezsilnością do rozluźnienia mięśni po ich skurczu.

Dystrofia miotoniczna może mieć wpływ na Twoje samopoczucie oraz charakteryzować się:

  • zanikiem mięśni twarzy,
  • wpływać na ogniskowy układ sensoryczny,
  • uszkadzać działania narządów nadnerczy,
  • degenerować serce,
  • degeneruje tarczycę,
  • uszkadza oczy,
  • niszczy przewód pokarmowy,

Efekty uboczne często wydają się pierwsze na twarzy i szyi. Obejmują one:

  • wiszące mięśnie twarzy, tworzące delikatny, szorstki wygląd,
  • problemy z podnoszeniem szyi z powodu słabych mięśni szyi,
  • obwisłe powieki lub ptoza,
  • wczesne wypadanie włosów w przedniej części skóry głowy,
  • osłabienie wzroku,
  • redukcja wagi,
  • zwiększone pocenie się,

Ten typ dystrofii może również powodować słabość i rozpad jąder u mężczyzn. U kobiet może powodować nieprzewidywalne okresy i bezpłodność.

Rozpoznanie dystrofii miotonicznej jest najbardziej charakterystyczne u dorosłych w wieku 30 lat. Siła objawów może się bardzo różnić. Niektórzy ludzie doświadczają łagodnych skutków ubocznych, podczas gdy inni mają potencjalnie niebezpieczne wskazania grożące śmiercią, w tym wynikające z niewydolności serca i płuc.

Facioscapulohumeralne (FSHD)

Facioscapulohumeralna dystrofia stała (FSHD) jest inaczej nazywana chorobą Landouzy-Dejerine’a. Ten rodzaj stałej dystrofii wpływa na mięśnie twarzy, ramion i barków.

FSHD może powodować:

  • kłopoty z gryzieniem lub żuciem,
  • pochylone i zgarbione ramiona,
  • wygląd kości barkowych przypominający skrzydła,

U części osób FSHD może powodować problemy ze słuchem i oddychaniem.

FSHD rozwija się stopniowo. Objawy zwykle pojawiają się w okresie dojrzewania.

Inne artykuły z kategori choroby genetyczne:

Polecamy również strony dotyczące dentystyki i Implantów Zębów

Dbanie o zęby jest jednym z elementów dbania o zdrowie. Szukasz rzetelnych informacji na ten temat? Interesują cię profesjonalne usługi dentystyczne? Zobacz tutaj: